Merhaba benim adım kof. Adımı annem koymuÅŸ. Ona adımın neden kof olduÄŸunu sordum. “Fokun ters okunuÅŸu hayatım”, dedi. Ama arkadaÅŸlarım adımla dalga geçiyorlar. Bunu hiç hoÅŸ bulmuyorum. Bana takma isim bile takmışlar .Takma adıma lütfen gülmeyin ama takma adım Kuf. Annem benim karaya çıkmama izin vermiyordu. Bir gün okulda kankama okul çıkısında ÅŸu soruyu sordum :
-Kanka ya bir gün beraber karaya çıkalım mı?
-Olur, yarın gideriz.
-Helal be kanka.
-Tamam tamam sakin ol.Bak ama kimse bunu bilmiyecek.
-Söz veriyorum kanka.
-Güle güle
-Güle güle
Okula giderken anneme sımsıkı sarıldım. Ve
yüzerek servise bindim. Okulda kankamla buluştum.
-Eee hazırmısın kanka?
-Hazırım kuf.
-BANA KUF DEME !
-Tamam tamam hadi gidelim.
-Tamam.
Gitmişler gitmişler ve bir yavru penguen görmuşler.
-Merhaba penguen kardeş. Denizin ortasında ne işin var?
-Sorma fok kardeş yüzerken dalga beni buralara getirdi. Peki sizin burada ne işiniz var?
-Biz karaya çıkmaya çalışıyoruz.
-Beni de yanınıza alır mısınız ?
-Elbete hadi gel.
Bir martıya rastlamışlar.
- Hayırdır martı kardeş ,ne ararsın burada kimse gelmez buralara tabi senin gibi kafayı üşütmedilerse.
- Sorma fok kardeş bende kafayı üşüttüm mü bilmiyorum. Fırtınada ailemi kaybettim . Peki siz ne ararsınız burada?
- Biz karaya gidiyoruz.
- Aaaa bende sizle gelebilirmiyim.
- Elbette gelebilirsin . Zaten fırtına bitmiş.
Gilmişler gitmişler.Karaya ulaştıklarında bir deniz aslanı görmüşler.Karaya çıkıp gürültülü oyunlar oynamışlar.
