|
Özgeçmiş
Nergiz Savran Ovacık
Amerikan Kız lisesini 1967 yılında bitirdim. 1972 yılında ODTÜ endüstri mühendisliÄŸinden mezun oldum. O sene 1972 mart askeri darbesinin tutukladığı devrimcilerden biri olarak 2.5 yıl ankara yıldırım bölgede hapis yatıp 1974 affıyla serbest bırakıldım. Düğün telaşı istemediÄŸim için cezaevinde eÅŸim Hüsnü ile evlendim. TCDD’de planlama mühendisi olarak iki yıl çalıştım.Bu arada kızım Fatma dünyaya geldi. Ankara’nın hava kirliÄŸi bizi memleketimiz İzmir’e geri döndürdü.

annem ve kardeÅŸlerim
O zaman ki ESHOT İzmir’in elektrik ,su,havagazı ve otobüslerinden sorumlu çok büyük bir kurum idi. Eshot’un bilgi iÅŸlem müdürlüğünün önce kuruluÅŸunda sonra sorumlusu olarak çalıştım. İzmir belediyesinin ilk bilgisayar sistemleri bu dönemde devreye girmiÅŸtir. Aynı zamanda Memurlar DerneÄŸi İzmir baÅŸkanı olarak memurları örgütleme faaliyetlerinde bulundum. 1980 askeri darbesinden sonra 1402 numaralı memurları keyfi iÅŸten atan kanunun hedefi olarak ESHOT’tan atıldım. Böylece mecburen özel sektörde çalışmaya baÅŸladım.

Babam ve 2 kızımla))
Bu arada ikinci kızım Meriç dünyaya geldi. İzmir’deki sanayinin giderek yok olması sonucu ben de çok deÄŸiÅŸik ÅŸirketlerde planlama ve bilgi iÅŸlem müdürlüğü ,genel müdürlük gibi pozisyonlarda çalıştım. KutlutaÅŸ, ÇimentaÅŸ, Bilim , Etap Plastik bunlardan bazıları. En son olarak İzsu’da genel müdür danışmanlığından emekli oldum. Ve kızım ve torunuma yakın olmak için İstanbul’a taşındım. Emeklilik günlerimin altı ayını İstanbul’da, altı ayını Foça’da geçiriyorum.
İzmir’de kadın hareketinin ön safında bulundum. ÇaÄŸdaÅŸ Kadın DerneÄŸi’nin kuruculuÄŸunu yaptım ve feminist arkadaÅŸlarımla Cımbız isimli bir fanzin çıkarttım ve Freelens gazetesinde köşe yazarlığı yaptım. Ayrıca YeÅŸiller Partisi ve ÖDP’de doÄŸanın korunması ve demokrasi için çalıştım.
1990 yılından beri fotoÄŸraf çekiyor ve dünyayı geziyorum. Önceleri seyahatlara turlarla gidiyordum. Ancak 1999 yılında FotoÄŸrafevi’nin Sarı Otobüsüyle ve Özcan Yurdanal’la İstanbul’dan Nepal’e gidince gezilerimi daha küçük gruplarla yapmayı tercih ettim. Otobüsle İran,Pakistan,Hindistan ve Nepal’e gitmek pek kolay bir iÅŸ deÄŸildi ama zorluklarına raÄŸmen çok keyifliydi.Bugüne kadar 45 ülkeyi gezdim. 2009 da 6 arkadaşımla uzak doÄŸu ülkelerine gittim. En son tek başıma 4 ay Latin Amerika, iki sene sonra 3 aylık Orta Amerika gezisi yaptım.

Büyük Ailem
Gezmek deyince çeÅŸitli ÅŸekillerde olabilir. Kimi beÅŸ yıldızlı otellerde kalarak acentaların düzenlediÄŸi turlarla, kimi sırt çantası ve küçük bir bütçeyle gezer. Benim tercihim ikisinin arasında bir yol. Küçük gruplarla , yaptığımız esnek rotalarla gezmeyi tercih ediyorum. Tabi bu tür gezilerde çeÅŸitli aksilikler karşınıza çıkabiliyor. ÖrneÄŸin Vietnam’a gittiÄŸimizde onların yılbaşı tatili olması, bizim de önceden program yapmamamızın sonucu uçak, otobüs ve tren bulamayınca minübüs kiralayıp 24 saatte Hue’den Saygon’a gitmek zorunda kalmıştık. Bunda ne var diyeceksiniz ama Vietnam’da yollar motorsiklet dolu olduÄŸu için karayoluyla bir yerden bir yere gitmek inanılmaz vakit alıyor.

küçük ailem
Yaptığım en maceracı geziler ise dört ay tek başıma gittiÄŸim Latin Amerika ve Orta Amerika gezileriydi. Benimle geleceklerini söyleyen arkadaÅŸlarımın gelmemesi, çok sevdiÄŸim iki kiÅŸiyi son zamanlarda kaybetmiÅŸ olmam bana hayallerimi ertelememeye karar verdirdi. Zira 40 kadar ülkeyi gezmeme raÄŸmen Latin Amerika’yı uzun süreli bir gezi için hep ertelemiÅŸtim. Bütçem sınırlı olduÄŸu için gezi sırasında hostellerde kaldım ve hep genç arkadaÅŸlarım oldu. Zira benim yaşımda bu ÅŸartlar tek başına dolaÅŸan kimseye rastlamadım. Buenos Aires ‘den baÅŸlayıp Macellan boÄŸazını geçerek Patoganya’ya indim. Oradan zigzag çizerek Arjantin ve Åžili’yi geçip Bolivya , Peru ve Meksika’yı gezdim. Gerek orada yaÅŸayan halktan gerekse çeÅŸitli ülkelerden arkadaÅŸlar edindim. Macha Pucchi,Colca Kanyonu, İnka, Maya , Aztek kültürü gibi dünyanın ilginç yerlerini gezdim. Orta Amerika'da ise Panama, Costa Rica, Nikaragua ve Guetalama'yı ziyaert ettim.

Şimdiye kadar gezdiğim ülkerden Hindistan,Küba, Bolivya, Guetamala, Yemen ve Moğolistan bana en ilginç gelen ülkeler.
1990 yılında İzmir FotoÄŸraf DerneÄŸi’nin fotoÄŸraf kurslarına katılıp; o tarihten itibaren fotoÄŸrafla uÄŸraÅŸmaya baÅŸlayıp çeÅŸitli yerlerde saydam gösterileri yaptım.
1998 yılında ilk kiÅŸisel sergimi açtım. İkinci kiÅŸisel sergim 2002 yılında Yüzlerin CoÄŸrafyası Türkiye, Çin, İspanya, Hindistan, İran, Pakistan, Mısır, Tayland, Nepal, Yunanistan, Romanya ve Amerika’da çektiÄŸim fotoÄŸraflardan hazırlandı. Üçüncü kiÅŸisel sergim ise 2004 yılında bir seçkiydi. ÇeÅŸitli karma sergilere katıldım.

Torunum Leyla ile
İzsu Genel Müdürlüğü’nde danışman olarak çalışırken 2007 yılında emekli oldum. Emekli olduktan sonra herkes Mersine giderken ben tersine giderek İzmir’den İstanbul’a taşındım. Yazları Foça’da, kışları İstanbul’da aylaklık ediyorum. Dünyadaki elliye yakın ülkeyi gezdim ve gezmeye devam ediyorum. Seyahat etmeyi, briç oynamayı, bisiklete binmeyi, daÄŸlarda kamp yapmayı, dostlarla birlikte olmayı severim. İki güzel kızım, yakışıklı bir damadım ve bir de fıstık torunum var.
FotoÄŸraflar
[Fotoğrafı büyültmek için üzerine tıklayın.
|
|
|
|
|
| |
© Ekim 2015, NergizOvacik.com
|
| | |